کیبل الهه باروری به میهن خود باز می گردد

تاریخچه کیبل الهه باروری

کیبله، الهه باروری، الهه ای از آناتولی باستان و امپراتوری روم است. خاستگاه Cybele با اساطیر فریجی مرتبط است و بعدها به فرهنگ های یونانی-رومی گسترش یافت. Cybele الهه ای است که اغلب در ارتباط با باروری، طبیعت، باروری، کوه ها، جنگل ها و ایالت های شهر به تصویر کشیده می شود.

اساطیر سیبل پیچیده است و در دوره های مختلف مورد تفاسیر مختلفی قرار گرفته است. فریگی ها کیبل را به عنوان الهه مادر پذیرفتند. نماد Cybele به طور کلی به عنوان یک گاو نر شاخدار که نشان دهنده باروری است شناخته می شود. مجسمه های آنها معمولاً از سنگ یا فلز ساخته شده و دارای سرستون های بزرگ و برجی شکل هستند.

فرقه Kybele، B.C. در قرن ششم در فریجیا ظهور کرد و با گذشت زمان به امپراتوری روم گسترش یافت. در امپراتوری روم، آیین کیبله به طور گسترده پذیرفته شد و معابد زیادی به او تقدیم شد. پرستش Cybele اغلب شامل مراسم باروری، موسیقی و رقص بود.

محبوبیت Cybele در امپراتوری روم در تعدادی از جشنواره های مذهبی نیز آشکار شد. مهمترین این جشنواره ها جشنواره مگالسیا است که به افتخار کیبل برگزار می شود و در نتیجه جشن بزرگی برگزار می شود.

اگرچه آیین کیبل در طول زمان دستخوش تغییراتی شد، اما به عنوان یک الهه مهم در دنیای باستان باقی ماند و تأثیر آن در بسیاری از فرهنگ ها محسوس بود. حتی امروزه نیز اساطیر و آیین سیبل بخشی از میراث فرهنگی غنی دوران باستان محسوب می شود.

افسانه کیبل الهه باروری

اساطیر کیبل شامل مجموعه‌ای از داستان‌هاست که در زمان‌های باستان به روش‌های مختلف در منابع مختلف بیان شده‌اند. با این حال، به طور کلی، ظهور Kybele به عنوان یک الهه و ارتباط او با باروری یکی از موضوعات اصلی است.

بر اساس یک روایت، کیبل، الهه باروری، در منطقه فریگیا در آناتولی به دنیا آمد و به عنوان یک الهه در آنجا پرستش می شد. ارتباط کیبل با باروری، طبیعت، جنگل ها و کوه ها ناشی از این ایده است که او انرژی های اصلی طبیعت را نشان می دهد.

یکی از رایج ترین افسانه های Cybele رابطه او با مرد جوانی به نام آتیس را توصیف می کند. آتیس شاهزاده فریجیا بود و به عنوان کشیش سیبل خدمت می کرد. آتیس جوان، خوش تیپ بود و سال کشاورزی پرباری را آغاز کرده بود. با این حال، حسادت خدایان دیگر به دلیل زیبایی و باروری آتیس برانگیخته شد.

طبق افسانه، خدایان دیگر می خواستند آتیس را تعقیب کنند و پیوند کیبل را با او قطع کنند. آتیس را با جنون مجازات کردند و او خود را برید. سیبل از مرگ آتیس بسیار اندوهگین شد، اما خدایان به او رحم کردند و جسد آتیس را جاودانه کردند. این رویداد نمادی از مضامین مرگ و رستاخیز در چرخه طبیعت Cybele است.

این افسانه ها بر این باور تأکید دارند که کیبل نشان دهنده فراوانی، باروری و تغییر در چرخه طبیعت است. اگرچه فرقه کیبله در طول زمان در فرهنگ ها و دوره های مختلف دستخوش تغییرات متفاوتی شده است، اما به طور کلی به عنوان یک الهه قدرتمند مرتبط با طبیعت و فراوانی زندگی پذیرفته شده است.

کیبل الهه باروری به میهن خود باز می گردد

مجسمه باستانی کیبلی (کیبه‌له) با قدمت 1700 ساله پس از بازگردانده شدن به ترکیه پس از 60 سال در نتیجه تلاش‌های وزات فرهنگ و گردشگری کشور، اکنون در موزه باستانشناسی مورد بازدید علاقه‌مندان قرار گرفته است.

این مجسمه که به سال سوم پس از میلاد مسیح تعلق دارد، در سال 1960 از طریق راه‌های غیرقانونی از ترکیه به اسرائیل وسپس از آن جا به آمریکا منتقل شده است.

کیبله به عنوان یکی از الهه‌های دوران ماقبل تاریخ مورد پرستش مردم آناتولی قرار می‌گرفته است. همچنین مجسمه دو شیر نیز در کنار مجسمه این الهه وجود دارند که نماد حاکمیت او بر طبیعت و حیات وحش محسوب می‌شود.

مجسمه‌ای که اکنون در موزه استانبول قرار دارد، از طرف اسکلپایدس سیدروپلیسی به عنوان نذری برای 12 الهه اصلی ساخته شده و در بخش نوشته آن نیز به این موضوع تاکید شده است.

مجسمه کیبله، الهه باروری، در موزه باستان شناسی استانبول قابل مشاهده است.